RUM

De geschiedenis van rum begint in het Caribisch gebied, meer bepaald op de zogenaamde suikereilanden zoals Barbados, Jamaica, Puerto Rico en Martinique.
In de 17e eeuw begonnen Europese koloniale machten, waaronder Engeland, Frankrijk, Spanje en Nederland, met de grootschalige teelt van suikerriet. Tijdens de suikerproductie ontstond een zoet, stroperig residu: melasse. Arbeiders en plantage-eigenaren ontdekten al snel dat het gefermenteerd en gedistilleerd kon worden – zo ontstond de eerste rum.

De oudste gegevens over de rumproductie komen uit Barbados en dateren uit 1650. Het eiland wordt nog steeds beschouwd als de bakermat van de Caribische rum. Maar lang daarvoor werden in India en Zuidoost-Azië soortgelijke sterke dranken gemaakt van suikerriet, zoals ‘Arrak’, een voorloper van de moderne rum.

Rum werd al snel een belangrijk onderdeel van de Atlantische driehoekshandel. Europa leverde goederen aan Afrika, waar ze werden geruild voor tot slaaf gemaakte mensen. Ze moesten werken op de suikerrietplantages in het Caribisch gebied en Amerika. In ruil daarvoor kwamen suiker, melasse en rum terug naar Europa.
Rum was daarom niet alleen een luxe voedingsmiddel, maar ook een belangrijk handelsartikel – een symbool van de koloniale macht en helaas nauw verbonden met de geschiedenis van de slavernij.

In de loop van de tijd ontwikkelden zich in verschillende koloniën verschillende soorten rum.
De Britse eilanden zoals Barbados en Jamaica produceerden sterke, kruidige rum met intense aroma's en donkere kleuren.
In de Franse koloniën zoals Martinique of Guadeloupe ontstond Rhum Agricole, gemaakt van vers suikerrietsap in plaats van melasse - het is fruitiger, helderder en eleganter.
De Spaanse koloniën zoals Cuba en Puerto Rico gaven daarentegen de voorkeur aan lichtere, mildere rum met een zachte textuur die perfect is voor cocktails en longdrinks.

In het kort:
Rum heeft zijn wortels in het 17e-eeuwse Caribisch gebied en wordt gemaakt van suikerriet, meestal melasse of suikerrietsap.
Wat begon als een bijproduct van de suikerteelt, ontwikkelde zich tot een cultureel en smaaksymbool van de tropen, gevormd door de geschiedenis ervan, maar staat vandaag de dag voor levensvreugde, vakmanschap en genieten.

Rum wordt gemaakt van suikerriet, hetzij van vers geperst suikerrietsap, hetzij van melasse, een bijproduct van de suikerproductie. Melasse wordt wereldwijd voornamelijk als grondstof gebruikt, terwijl rhum agricole wordt verkregen uit suikerrietsap, vooral op Franse eilanden als Martinique of Guadeloupe.

Het productieproces begint met fermentatie: water en gist worden toegevoegd aan suikerrietsap of melasse, waardoor de suiker wordt omgezet in alcohol. Korte fermentatietijden leveren lichtere, mildere rums op (bijv. Cubaanse stijl), terwijl langere fermentaties resulteren in sterkere, aromatische varianten (bijv. Jamaicaanse stijl).

Het gefermenteerde brouwsel wordt vervolgens gedestilleerd. Zware, complexe rums met intense aroma's worden gecreëerd in koperen ketels (pot stills), terwijl lichtere, heldere rums worden gecreëerd door kolomdistillatie (kolomstills). Het verse destillaat wordt vervolgens opgeslagen in eikenhouten vaten – vaak voormalige bourbonvaten – en rijpt daar gedurende een periode van meerdere jaren. Het tropische klimaat zorgt voor warme tonen van vanille, karamel, hout en kruiden.

Na het rijpen mengen ervaren meesterblenders verschillende vaten om de gewenste stijl te creëren. Zo ontstaan de verschillende soorten rum:
Witte rum is licht en ideaal voor cocktails, gouden rum is soepel en evenwichtig, donkere rum is sterk en gerijpt, rhum agricole is fris en grasachtig en gekruide rum is verfijnd met kruiden.

In het kort:
Rum is gemaakt van suikerriet, tijd en vakmanschap - van de heldere, lichte stijl tot de volle, gerijpte premium rum die zon, diepte en geschiedenis met zich meedraagt.

Rum rijpt in eikenhouten vaten, meestal voormalige bourbonvaten. Deze geven het kleur, diepte en aroma's. De bewaarduur varieert afhankelijk van de stijl: witte rum wordt weinig of helemaal niet bewaard, jonge rum (één tot drie jaar) vertoont lichte houtachtige tonen, rum van middelbare leeftijd (vier tot acht jaar) ontwikkelt vanille- en karamelaroma's, terwijl oudere rum (acht jaar en ouder) bijzonder complex en kruidig ​​is.

Het klimaat heeft een beslissende invloed op de rijping. In het Caribisch gebied rijpt rum sneller door hitte en vochtigheid – hier verdampt jaarlijks tot 10% van de alcohol (Angel's Share). Een acht jaar oude Caribische rum kan daardoor net zo intens smaken als een twintig jaar oude whisky uit Schotland. In Europa verloopt de rijping langzamer, wat resulteert in mildere, delicatere smaken.

De leeftijd vermeld op het etiket is afhankelijk van de stijl.
In de Spaanse stijl (“Ron”) wordt vaak het solera-systeem gebruikt, waarbij het getal de leeftijd van de oudste aanwezige rum aangeeft.
In de Britse stijl (“rum”) is de informatie echter meestal de minimumleeftijd van het jongste distillaat.
De Franse stijl (“Rhum Agricole”) volgt duidelijke AOC-regels: “VSOP” staat voor een rijping van minimaal 4 jaar, “XO” voor minimaal 6 jaar.

Conclusie:
Een tropisch klimaat zorgt ervoor dat rum sneller rijpt, een landklimaat zorgt voor fijnheid. Hoewel leeftijdsinformatie een leidraad biedt, zijn het vat, het klimaat en het vakmanschap van belang, en niet alleen het nummer op het etiket.